Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἁλίον — ἀλίον , ἀλέω grind pres part act masc voc sg (doric) ἀλίον , ἀλέω grind pres part act neut nom/voc/acc sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἅλιον — Ἅλιος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἅλιον — ἅ̱λιον , ἅλιος 1 of the sea masc acc sg ἅ̱λιον , ἅλιος 1 of the sea neut nom/voc/acc sg ἅ̱λιον , ἅλιος 1 of the sea masc/fem acc sg ἅ̱λιον , ἅλιος 1 of the sea neut nom/voc/acc sg ἅλιος 2 fruitless masc acc sg ἅλιος 2 fruitless neut nom/voc/acc… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
IDALUS — mons Cypri, olim Veneri sacer, ad cuius radices situm est Idalium, Plin. l. 5. c. 31. Virg. Aen. . 1. v. 685. et Lucan. Civ. Bell. l. 8. v. 716. Cypri nunc pagus, Bourg Dalim, olim opp, quod ab eventu nomen accepit. Nam cum oraculum Chalcenori… … Hofmann J. Lexicon universale
ξυσμάλιον — ξυσμπάλιον, τὸ (Α) διαβρωτικό έμπλαστρο, βιζικάντι. [ΕΤΥΜΟΛ. < ξύσμα + κατάλ. άλιον, πιθ. μέσω αμάρτυρου *ξυσμάλιος (πρβλ. πηδ άλιον)] … Dictionary of Greek
τρωγάλια — τα, ΝΑ οπωρικά και άλλα εδέσματα που τρώγονται ωμά ή και αποξηραμένα ως επιδόρπια, όπως λ.χ. καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια, στραγάλια, σύκα κ.ά., αλλ. τραγήματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τρωγ τού τρώγω* + κατάλ. άλια, πληθ. τού άλιον (πρβλ. τροφ άλιον)] … Dictionary of Greek
άλιος — (I) ἅλιος, ία, ον και ος, ον (Α) 1. αυτός που ανήκει στη θάλασσα, ο θαλάσσιος 2. ως προσδιορισμός θεών, νυμφών κ.λπ. τής θάλασσας (Νηρέας, Νηρηίδες). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἅλς. ΠΑΡ. ἁλιεύς, αρχ. άλιας. ΣΥΝΘ. αρχ. ἐνάλιος, εἰνάλιος νεοελλ. αλιόφως]. (II)… … Dictionary of Greek
διφρεύω — (Α) [δίφρος]·1. οδηγώ άρμα, διφρηλατώ 2. διατρέχω πάνω σε άρμα («διφρεύω ἅλιον πέλαγος») … Dictionary of Greek
κραβατάλιον — κραβατάλιον, τὸ (Α) το κρεβάτι. [ΕΤΥΜΟΛ. < κράβατος + κατάλ. άλιον] … Dictionary of Greek
οίδμα — οἶδμα, τὸ (Α) 1. (στον Όμ.) καθετί που εξογκώνεται, που φουσκώνει και ιδίως το κύμα τής θάλασσας («οἶδμ ἅλιον» Πίνδ.) 2. (ποιητ., συνεκδ.) α) κυματώδης πόντος, φουσκωμένη θάλασσα («Φρύγιον οἶδμα», Ευρ.) β) θυελλώδης άνεμος («χειμερίων ἄγριον… … Dictionary of Greek
